Deukeut teuing; ulah, Jauh teuing; ulah.

Rumus Hirup jeung Jelema mah, nyaéta:
Deukeut teuing, ulah.
Jauh teuing, ulah.
Kecuali ka indung bapak.

Ari deukeut teuing, engké-na sok ngalunyak, sok nines, sok nyapirakeun, sok morotan (lamun ninggang na ka jelema anu teu boga pikiran, atawa anu teu bisa mulang tarima kahadéan batur).

Ari jauh teuing, nya atuh moal apaleun-apaleun acan batur ka urang. engké na sok di kucilkeun di masyarakat.

Jadi, nya biasa-biasa wé, pertengahan, hirup jeung jelema mah. Kecuali ka indung bapak urang sorangan, tah éta mah kudu deuket pisan salalawasna.

» Thanks for reading: Deukeut teuing; ulah, Jauh teuing; ulah.